کمتر گیلانی وجود دارد که آشنایی با صدای دلنشین و زیبای فرامرز دعایی آشنا نباشد و از آثار بسیار زیبا و دلنشین این خواننده محبوب گیلانی خاطره های تلخ و شیرین نداشته باشدفرامرز دعایی متولد 1331 و فرزند نورالدین دعایی از پیشکسوتان عرصه موسیقی گیلان است، بسیاری از ترانه های عاشقانه ی او پیش از انقلاب 57 با همکاری اساتید ادب و موسیقی گیلان نظیر :شیون فومنی با اشعارش، استاد ويسانلو با ويولون، احمدسيگارچي باعود، هوشنگ افتخاري با ضرب، داريوش عليزاده‌با سنتور و جمشيد مرادي با ويولون ساخته شده که می توان ترانه هایی چون فدایی، تی ناز مرا بیه، فریده (سربازی)، گل مریم، شب که بوشوم بخانه و... را نام برد. ترانه هایی که جزء جدایی ناپذیر حافظه موسیقیایی مردمان گیلان شده ودلدادگی های بسیاری با آنها ثبت گشته است
شیون فومنی
میر احمد فخرایی‌نژاد متخلص به شیون فومنی در سوم دی 1325 هجری شمسی در شهرستان فومن از توابع استان گیلان چشم به جهان گشود.
وی تحصیلات ابتدایی را در فومن و رشت و تحصیلات متوسطه را در کرمانشاه گذراند و پس از اخذ دیپلم طبیعی به استخدام آموزش و پرورش مازندران درآمد. در سال 1348 وارد زندگی زناشویی شد. در کوچی عهده دار مدیریت و تدریس در یکی از مدارس فولاد محله ی ساری گشت و تا سال 1351 به کار تدریس مشغول بود. پس از آن نیز در دیگر نقاط گیلان به این شغل ادامه داد.
شیون در سال 1374 مبتلا به نارسایی کلیه شد و یک سال بعد برای درمان این نارسایی به وسیله‌ی دیالیز به تهران کوچ کرد و در همین سال با توجه به درد بی شمار، موفق به اخذ مدرک تحصیلی فوق دیپلم در رشته‌ی تجربی از دانشگاه تربیت معلم شد.
شیون فومنی در سال 1376 هجری شمسی پس از سال ها تدریس بازنشسته شد. او در شهریورماه 1377 پس از یک دوره بیماری مزمن کلیوی و انجام پیوند کلیه در یکی از بیمارستان های تهران دار فانی را وداع گفت. آرامگاهش در بقعه‌ی«سلیمان داراب» رشت بنا به وصیتش در کنار مقبره‌ی میرزا کوچک جنگلی قرار دارد
سعیدخسروي دکترداروسازودبیربازنشسته زیست شناسی هستم، که امروز درکناررب النوع رافت وشفقت ومهربانی روزگارمی گذرانم.آن عزیزی که نهال مهرومحبتش همچنان درفضای زندگیم گل افشانی وعطرافشانی می کند
**عزيزان برداشت ازوبلاگ باذکرماخذ آزاد می باشد**
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
